
Meditime dashnie…
Fuqia e vargut në penën e Xhelal Ndreut është e jashtzakonshme!
Mbas një jetë me shumë mundime, burgosje të gjatë 20 vjeçare,persekutimi deri në sfilitje,
Xhelali arriti ta sfidojë vuajtjen dhe vdekjen, duke na lënë perla vargjesh shqip!
Poezi delikate si e mësipërmja të shkruara nëpër burgje e kampe internimesh janë një dëshmi!!!
Xhelal Ndreu ishte i biri i nacionalistit dibran Cen Elezi, dhe nip i Heroit Elez Isufi…
Ai lindi në Sllovë, Peshkopi 1910, dhe vdiq në korrik 1988
(i internuar edhe mbas shumë vitesh burg nga diktatura), në Lubonjë të Vlorës…

Xhelal Ndreu (1910-1988)
Për TY…
poezi nga Xhelal Ndreu
Nji lashtë,
sa të pata dashtë.
e s’krahasojshem askënd me ty,
por tash,
sa poshtë që rashë
dhe s’dij ku t’shifemi prap të dy.
Luftova
kur vdekjen takova.
ma gjatë, a gjatë në jetë desha me pa.
e mbeta,
sikur ajo fleta
në degë, fill e vetme, që s’ndigjon me ra.
N’agim,
çohu pa përtim,
dhe lahu me ujët e freskët të burimit;
e qaj,
me lot e me vaj
kohën e lumnisë n’çaste të dëshpërimit.
Stolisu,
merr udhë e nisu:
nji kunorë me lule në krye të veshë
dhe kërko
të pyesish kudo
që vorrin tem t’vijsh e t’ma gjejsh…
………………………..
Lini një Përgjigje
Për të postuar një koment, duhet të jeni i futur.