back to top
14.5 C
Tirana
E enjte, 28 Mars, 2024

Lutje e dëshpërueme poezi nga Ernest Koliqi (1901-1975)

Gazeta

Ernest Koliqi i ri (1903-1975)
Ernest Koliqi i ri (1903-1975)

Lutje e dëshpërueme

poezi nga Ernest Koliqi (1901-1975)

Ju qi keqas t’vorrosun keq fleni ndër murrana
mbi shpate t’pjerrta a n’pyje, n’breg deti ase n’breg lumi,
dëshmor’ , q’emën t’lavdishëm keni thadrue n’gojdhana,
nën dhe me gjak t’uej t’rimun idhnin nuk u a shuen gjumi.

Ju qi n’vorre t’vetmueme keq fleni e nuk pushoni
e as deka varrt e shtatit nuk thau as nuk u a mbylli,
qi eshtnat vrik ju dridhen kur del nji za nga pylli,
a kur nji zhapllim’ hapash përbri muran’ s’ndëgjoni,

Ju qi n’msime fisnike t’lahutës jeni rritun,
ju qi burrnin’ jetike e patët si mësuese,
ju qi lirin kreshnike zgjedh’ e kishi për nuse,
ju qi n’mprojen e nderit botën keni çuditun,

sot n’murana t’harrueme kërkoni kot pushimin:
ju qi epope t’panjoftun shkruet me gjakun e kuq,
plot vrumulisje n’eshtna rrini tue bluem idhnimin,
fatosa orzez, për flijen e jetës q’u shkoi huq.

U rrzuet tue rrokun armën dhe u rrzue me jue edhe fisi;
ato q’atdheut i kjenë ndër mote gardh çeliku,
parzmat vigane tueja, jo, nuk i mposhti anmiku
por nama e fatit, nama qi befas mbi ne krisi.

N’heshtim t’nates shqiptare s’ndëgjohet kund za njerit,
pran’ votrës s’fikun nanat n’vaj nuk e njomin bukën,
por me sy t’papërlotun plot shkndija mnije, struken
tue prit’ furin ahmarrse qi t’thej’ t’primunt e mnerit.

Jo vaj por gjamë e ahte prej pyjesh sjell jehona,
zhumhura e rrebtë e lumit kushtrim za-mbytun ngjanë,
shpirtnat errson e ballet vrugon, ndiell mort zezona
q’atdheut palcet gjallnuese ma t’mshefta po i a thanë.

Pasqyrat e Narcizit - Ernest Koliqi
Pasqyrat e Narcizit – Ernest Koliqi

O Perëndi, na tokën pranuem qi Ti na falë,
n’te tash tridhet’ qindvjeta na u end e ndershme jeta,
jetuem m’kto troje t’vobta, n’kto brigje t’thata e t’shkreta,
ngujue larg botës tjetër tue ruejtun dhen mbi male.

Me mzi strehueme trupin nga shiu e breshni e mardha,
n’kasolle e stane t’brishta qi shpërthejshin duhinat,
pa dijt’ qejfet e holla, pa dijtë ç’janë miradinat
pa njoft’ doket e lmueta të kombeve fatbardha.

E, pra, t’ushqyem n’kto gryka me bukë kollomoqe
qi e zbutshim n’ujë të kronit, s’lypshim kurrgja ma shum,
sepse bylmet na kishim nji liri t’thjesht’, t’pashoqe,
qi me hiret e veta na e bante gjakun t’lum.

Nanat me qumsht’ të pastër andjen n’shpirt ton dikojshin
me fluturue si shqipe në qiell t’nderit shqiptar,
n’flak t’dokeve m’u kndellun e nzjarrm t’buzmit bujar
qi kobin e zvetnimit nga votra na e largojshin.

O Perendi, ndër shekuj ju buzën na zverdhi,
shpesh u errem pa hangër bukën m’e ruejt’ për fmin
e mitun q’ish e rritun, por n’qe se ‘i mik në shpin
na msyni, ia vum para at buk mikut kur erdhi.

Pse kshtu na e randon jetën me dhunë e me krajata?
Lirin e dy gishta nderi n’shtek t’ballit: s’kishim tjetër:
kto dy të mira zdritshin vobeksin ton’ të vjetër.
Po pse, o i Lumi i Qiellvet, na i rrmbeve kto dhurata?

Dëshmorve u dridhen eshtnat n’vetmina plot murana
e qeti n’vorr nuk njofin as tash qi ata kan’ vdekë;
e, pra, gjat’ jetës luta T’naltuen, Zot, n’qiell’t e gjana
e n’shekull udhën t’ande përhera shkuen tue ndjekë.

Pse nuk ia kput’ Ti kombit vargun e ditve t’zeza?
pse nanave kërcuna, mbështjellun n’ futa zije,
s’i a zbardh’ ftyrat e zemrat me nji rreze lirije?
Pse nuk i fal’ dëshmorve nji gjum’ të qet’ n’ vorreza ?
28 nanduer 1967

Related Images:

More articles

Ky sajt përdor Akismet-in për të pakësuar numrin e mesazheve të padëshiruara. Mësoni se si përpunohen të dhënat e komentit tuaj.

Portali Radiandradi.com, prej 11 vitesh dhuron kontribute të përditshme në shumë fusha të kulturës, historisë dhe vlerave shqiptare. Herë pas here siti ka nevojë për mirmbajtjeje, rikonstruktim si dhe rikonceptim në formatin letër. Për ta mbajtur këtë punë shumvjeçare, ndër më seriozet dhe më të lexuarat që të vazhdojë aktivitetin bëhet e domosdoshme mbështetja e lexuesve.

Jozef Radi

Redaktor i Radi & Radi

Artikujt e fundit

Copy Protected by Chetan's WP-Copyprotect.