
- Spaç, 29 maj 2019
Spaç, 29 maj 2019 – Të Paharruar
Të nderuar zonja e zotërinj fisnikë ish të persekutuar,
Instutiti i Studimeve të Krimeve dhe Pasojave të Komunizmit, në bashkëpunim me Ambasadën Austriake, IDMC-në dhe pushtetin lokal të Rrëshenit ju fton të merrni pjesë për të përkujtuar heronjtë, të mbeturit në Kamp-burgun e Spaçit si kalvarin e vuajtjeve të atyre që mbijetuan nga ky kamp i tmerrshëm pune të detyruar. Do jetë një përkujtimore përshpirtëse me muzikë dhe pjesë leximesh nga ish të burgosur politikë të këtij kamp-burgu.
Për pjesëmarrjen tuaj ISKK ofron 2 furgona, që do t’ju presin me 29 maj, ora 12.00 (e mërkurë) te godina e ish të Përndjekurve Politikë.
Programin e keni bashkëngjitur.
Prania juaj na nderon.

Visar Zhiti i burgosur
Tri poezi të nxjerra nga Burgu i Spaçit
nga Visar Zhiti
.
Rrjeshti i këpucëve të burgosura
Me një batanije të vjetër vegimesh
mbulojnë trupin e lodhur.
Ja dhe këpucët e tyre po dremitin në rresht
me një besnikëri të përbaltur qensh.
Opinga-a nuk të kujtojnë plisat e arave?
që vazhdojnë të jenë në armiqësi
Pantofla- të buta, të buta,
si mirësjellje e tepruar në burg.
që keni njohur këpucë grash nëpër
që keni shkëlqyer nëpër bulevarde,
që keni hyrë nëpër drama,
qani të braktisura nga gjithçka,
jeni vetë epilogu i dramës më të madhe.
me lidhësen që u varet si shpifja nëpër gojë.
pa këmbë në fund të fundit,
Por ka dhe këpucë enigmatike, krenare
(sic ka dhe të shëmtuara)
Kur jeta fut këmbët te ju
shkon prapa, vetëm prapa.
(Spaç, 12.06.81)

Endërrat – Visar Zhiti, poezi e nxjerrë nga burgu…
Ëndërrat
Ti po mbyll sytë, i dërrmuar
nga puna e tmerrshme këtu nën tokë.
Patjetër je duke ëndërruar,
se ëndërrave pranga s’u vënë dot.
Dhe le ta bëjnë ferr galerinë,
ti vuan që të mbetesh engjëll.
Mbi supe si flatra ke mirësinë
dhe fluturon nëpër ëndërr.
Ku shkon kështu? Ah, unë e di
dhe ëndërrat lodhen mes kaosit
dhe kanë ftohtë ashtu si ti
veç me kapotën e të burgosurit
dhe s’po të them që i vrasin ëndërrat
që kam shëtitur ndër varret e tyre.
Ndodh që na vrasin më parë se ëndërrat
dhe qajnë ato mbi ne si vejushe.
Befas u zgjove. Buzëqesh i trembur,
sapo u ktheve nga ai vend i lumtur.
Balli i mbushur plot me ëndërr
e di që bëhet më i bukur.

Burgu i Spaçit
Një triko
Sikur ta dije sa të kam dashur
Leshrat e gjata do t’i prisje,
- E, si të duket kjo vjershë?
e ka shkruar një i burgosur për të dashurën, që s’e ka? – pyeta një shok të burgosur.
- Paska patur ftohtë, i shkreti! – më tha dhe heshti.
Flokët e dashurisë plot me ngricë.
Dimri – si një triko e shqyer
Lini një Përgjigje
Për të postuar një koment, duhet të jeni i futur.