back to top
19.5 C
Tirana
E premte, 29 Mars, 2024

Tri Poezi origjinale botuar në vitin 1937 – prej Pashko Gjeçit

Gazeta

Prof. Pashko Gjeçi (1918-2010)
Prof. Pashko Gjeçi (1918-2010)

Tri Poezi origjinale botuar në vitin 1937

prej Pashko Gjeçit (Pseudonimi Pa-Gjë)

Mshirë

Pushojnë uratët me’ i herë, rrìn kisha e qetë:
Nji tingëll t’ambël zili i vogël xirë.
Tuj fshâ gjujohen burrat, ndìhet letë
nji zhurmë stringlash ndër grá të stolisna mirë.
 
Drejtue syt lutsa n’Hoste, çue përpjetë,
u bijn parzmeve t’zeshkta tue britë: mshirë!
Kisha e vogël shungullon dhe kur të ketë
zili rá n’fashë e merret frymë me t’vshtirë.
 
Ndiehet atbotë e kjartë luta e meshtarit:
Kí mshirë, o Zot, për duer, për kta krahnorë,
qi prishen pá xjerrë fryt ndër tokët e t’parit!
 
Kí mshirë, o i Lum! E diejm, se jemë fajtorë.
Shikjoi deh fmít e njomë! Sielli për s’marit!…
vijon përsrí rruzarja me uratë n’dorë.
.
[Botuar në të përkohshmen fetare-kulturore “Zâni i Shna Ndout”, Vjeta XXV, Nr. 2-3, fq. 69, Fruer-Marc 1937, me inicialet Pa-Gjë.]
.
Komedia Hyjnore... e Pashko Gjeçit
Komedia Hyjnore… e Pashko Gjeçit

Ecce Homo!

“Ecce Homo”! briti, me sá zâ, qi ki’te,
romaku. Krahve t’shprishun hjellë nji mlojë,
me ‘i kunorë ferrash n’krye, kambë-zbathë, po vite
nji nieri. Populli uluriti: “Kryqzoje!”
 
“Mâ ky s’ka faj” tha, kah për te dhimë ndiete.
Ndrejtë n’kambë, me ‘i kallam n’dorë, pá qitë fjalë goje
kish mbetë, e gjak prej krés nper mjekerr bite –
“Ká fye Cezarin” zâne ushtuen. Të droje
 
filloi zyrtari atbotë: “S’due me u perzí
n’gjak t’njaj t’pafaji”. U dridhen si n’gjamë t’motit
shpijat: “Aj gjak raftë krejt mbi né, mbi fmí!”
 
Kadalë i çoi qerpik’t e rît prej lotit
Martiri edhe i shikjoi… Por e kan ndí
ato mure sá i randë kje gjaku i Zotit.
.
[Botuar në të përkohshmen fetare-kulturore “Zâni i Shna Ndout”, Vjeta XXV, Nr. 4, fq. 105-106, Prill 1937, me inicialet Pa-Gjë.]
.

Lazer Radi dhe Pashko Gjeçi - Tirane 1993
Lazer Radi dhe Pashko Gjeçi – Tirane 1993

Perfectum Gaudium

Françesku ‘i ditë po shkote kah Perugja
Tue i kuvendë kshtù shoqit, qi kish me veti:
“O frat Leon, ti delja e t’Naltit t’Qiellve,
M’a ven mirë veshin: Në kje se frati i vogël
Lëvizjet po i kupton të hyjve e t’qiellit
E po zbulon t’shkambijve e t’pemve e t’ujit
Të gjitha virtytet, pá bâ perjashtim,
E po spjegon at giuhën e mshehët t’shtâsvet,
Qi përmbí tokë gërmuças e shkojn jetën,
E t’zogjve, qi npër ajr i rrahin fletët,
T’a dijshë se as n’ktë nuk âsht nji gzim i plotë.”
E, si pat bâ do rrugë, përsrí ia nisi:
“O frat Leon, ti delja e t’Naltit t’Qiellve,
M’a ven mirë veshin: N’kje se frati i vogël
Po na kupton e flet mirë giuhët e botës,
Qi patën sa kjenë gjind, qi rrnuen mbí dhé,
E po fiton shka gjinden n’libra shejtën,
Dije se urtí edhe po bân për vete
Gjithçka shkruen Etënt, po lexon pá t’vshtír
Mendimet e t’gjith Ejve, t’gjith Shejtënve,
T’a diejshë se as n’ktë nuk âsht nji gzim i plotë.”
E, si pat bâ do rrugë, përsrí i a nisi:
“O frat Leon, ti delja e t’Naltit t’Qiellve,
M’a ven mirë veshin: N’kje se frati i vogël
Po ká fuqí sá me shërue gërbulen,
Po bân qi t’shkjeptit t’hecin ndrejt n’kambë t’veta
E po u kthen syve t’fikun përsrí dritën:
Ne kje se me fjalë t’veta po zbutë zęmrat
Mâ t’fortat e mkatnorvet e n’fé t’Krishtit
Po kthen të gjith t’páfét, po i bân t’ndigiueshëm,
T’a diejshë se as n’ktë nuk âsht nji gzim i plotë.”
E, si pat bâ do rrugë, përsrí i a nisi:
“Ndigio, ndigio ti delja e t’Naltit t’Qiellve,
O Frat Leon. Kúr na mbrenda Perugjes
Do t’hîjm kshtu zbashku, n’kjoftë se ‘i çetë anmiqsh
Do t’na rrethojn, e si coftina t’kqija
Do t’na përbuzin, do t’na tresë kapuçat,
Do t’na shkrryejn zhgunat t’onë npër baltë e llom,
Mandej, tue kapë në dorë gurë e shkopij,
Do t’na lâjn lmuç, as gjáll as dekë mbi dhé,
T’a diejshë se veç n’njikte âsht gzimi i plotë!”
Kshtu tue folë Shejti, u ndal në gjysë t’termales.
Dielli, qi n’maje t’Katries ish ndalue,
Lëshote t’mektat rreze mbí fytyrë t’fratit;
E hiç s’u ndiete mâ zhaurrima e prronit,
E larg në pyll dallndyshat krejt heshtojshin,
Ndigioi Frati Leon atbotë nji pvetje
N’at heshtim t’plotë; drejtoi të butit sy
Ka’ e ambla ftyrë e Msuesit, qi i tha: “T’shkojm”.
.
[Botuar në të përkohshmen fetare-kulturore “Zâni i Shna Ndout”, Vjeta XXV, Nr. 1, Kallnduer 1937, fq. 19-21, me inicialet Pa-Gjë.]
.
Poezitë në fjalë janë korigjue për disa ë të mungueme, si dhe fjalën Mshrirë – asht vendosë fjala mshirë!

 

Related Images:

More articles

Ky sajt përdor Akismet-in për të pakësuar numrin e mesazheve të padëshiruara. Mësoni se si përpunohen të dhënat e komentit tuaj.

Portali Radiandradi.com, prej 11 vitesh dhuron kontribute të përditshme në shumë fusha të kulturës, historisë dhe vlerave shqiptare. Herë pas here siti ka nevojë për mirmbajtjeje, rikonstruktim si dhe rikonceptim në formatin letër. Për ta mbajtur këtë punë shumvjeçare, ndër më seriozet dhe më të lexuarat që të vazhdojë aktivitetin bëhet e domosdoshme mbështetja e lexuesve.

Jozef Radi

Redaktor i Radi & Radi

Artikujt e fundit

Copy Protected by Chetan's WP-Copyprotect.