Roja e shpís
poezi nga Ernest Koliqi
N’ahër, lum bija
t’lutem me zbritë:
n’kandin mâ t’errshëm, qi s’pau kurr dritë,
kadalë
avitu
dhe shif
a del
gjarpni qi mshehej dikúr n’themel:
âsht roja e vjetër
e shpís atnore,
n’gurt e themelit
ora pajtore:
mejher’ tue t’njoftun
ka me t’përshndetë
mbi bisht
i ngrejtun
me krye përpjetë
dhe pse s’t’ka pâmun kurr,
n’er’t’gjakut
ai ka me t’njoftun
si bij’ e oxhakut.
.
.
Lini një Përgjigje
Për të postuar një koment, duhet të jeni i futur.