Visit Today: 30
Visit Yesterday: 109
This Month: 1530
This Year: 20555
Total Visit: 323859
Hits Today: 164
Total Hits: 1033991
Lazer dhe Jozef Radi 17 Janar 1996
43 vite të shkuara (1975) kur ende s’i kisha mbushur të 19 vitet,
i kam kushtuar tim eti, në të gjashtëdhjetin vit të jetës,
kohë kur ai do të delte në pension pleqërie, këto vargje të kurajshme.
Ishte e vetmja dhuratë që mund t’i bëja tim eti në atë shkretëtirë emocionesh.
Ai u ndje tejet i emocionuar kur ia lexova këto vargje dhe sytë i ndritën nga përlotja.
Sot nga largësia e pothuaj një gjysëm shekulli, e ndjej se tim eti i kam dhuruar besim,
shumë besim… po edhe ai me paska dhuruar guxim, shumë guxim…
Këto vargje të rinisë së hershme, kanë mbetur ende ndër fletoret e mia katërlekëshe.
Ato mbeten një dëshmi e zgjuar vonë, shumë vonë dhe sigurisht pa shumë pretendime…
j. radi 29 janar 2019
.
Lazer Radi dhe dorshkrimet e tij -
Kampi i Savres 1989
Jubilare – poezi nga Jozef Radi
-60 vjetorit të lindjes së tim eti
Dimri i pleqërisë tashmë ka rënë
e flokët e tu si borë u zbardhën
larg prej maleve prej tokës nënë
gjymtyrët e trupi t’u mpakën t’u mardhën
E tillë erdh jeta për ty o Njerì
herë me ledhe si t’ish nënë e dashur
herë të ka zhytur pa dritë n’vetmi
e herë t’ka rrahur si njerkë e ashpër
Dhe dit’t, dhe muajt, dhe vitet kalonin
si pika shiut rënë mbi tokën e etur
ditë e më t’zymta gjithnji të qafonin
N’vetminë tënde, pa bujë e t’heshtur
Mes netëve të gjata e t’acarta
ca ditë me drit’ diellit ia kërkove
po s’qe e thanë, ato pak andrra t’arta
në net të përbindëshme i kalove…
Gjashtëdhjet’ diej të kuq ta ndritën
at ballë rrudhosur mendimesh
gjashtëdhjet’ vjeshta n’shpirt u shprishën
e mbi ty lëshuan veç dallgë mundimesh
Gjashtëdhjetë ditë t’arta skalitën
një shpirt me vullkan të besimit
gjashtëdhjetë net’ të errta veniten
edhe ma t’fundmen pikëz gëzimit
Rrëshqasin vitet si ngjala n’llucë
dhe lulet e vyshkura të pleqërisë
Balta – ky mish i huaj n’trup e këpucë
t’i vrau ndjenjat ma t’pastra t’rinisë
Vazhdo me ecë përpara ati im
Çaje kët’ baltë e mbrrije at’ dritë
mjaft gjashtë dekada, natës flijim
nxito ta shohësh, ta prekësh atë ditë…
.
dhjetor 1975
Lini një Përgjigje
Për të postuar një koment, duhet të jeni i futur.