Visit Today: 5
Visit Yesterday: 254
This Month: 6168
This Year: 29940
Total Visit: 541526
Hits Today: 7
Total Hits: 1890857
Fotaq Filipeu (1915-1992)
Kjo nuk është poezi,
janë thjesht ca shënime të mikes sime, Elda Filipeu
për të shtrenjtin e saj, babane: Fotaq Filipeun.
I kisha lënë diku sepse më pëlqente shumë kjo sinfoni e saj
e një bije të vetme për prindin e saj të shtrenjtë.
Kush e ka njohur nga afër muzikantin Fotaq Filipeu,
e kupton sa te merituara janë këta rreshta që ua kalojnë vargjeve
dhe sa krenar do të ishte cilido prind i kësaj bote
që një fëmijë të shkruante pak rreshta, si këto të mikes sime Elda!
jozef radi
Elda Filipeu
Dashuri për babanë tim
nga Elda Filipeu
Askush s’mund ta besojë sa shumë e kam dashur tim atë!
Kemi qenë si shokë edhe pse me aq diferencë mes nesh…
E doja shumë babanë tim, shumë… Më shumë se shumë…
Pse nuk ishte vetëm babai im, ai ishte vëllai im, ishte miku im më i mirë…
Ai ishte shoqja ime, motra ime, mamaja ime, i dashuri im…
Ishte gjithnjë ajo gjëja më shumë…
Nuk di nëse është e mundur më shumë se kaq…
Sepse ai dinte të më jepte aq shumë butësi,
aq shumë mirësi, aq shumë ngrohtësi, aq shumë dashuri…
Tim atë e doja deri në dhimbje, e doja më shumë se shumë!
Vuaja vuajtjet e tij, vuaja fatin e tij, vuaja zotësitë e tija të vrara…
Prandaj një pjesë e thellë e imja vdiq me ikjen e tij…
Një pjesë e imja ende sot vuan vuajtjet e tij, një pjesë e imja iku me ikjen e tij…
E doja shumë babanë tim… E dua akoma njëlloj, shumë…
Ndoshta tani mbase më shumë… se shumë.
Dhjetor 2015,
Lini një Përgjigje
Për të postuar një koment, duhet të jeni i futur.